Bugünlük hoşçakalın demiştim ama, size rejim listemden bahsetmediğimi hatırladım. Ben bugün rejime başladıııımm. Son iki ayda aldığım 4 kiloyu vermek için son dört aydır ancak hazırlayabildiğim beynim bugün teslim oldu.
Şimdi bakın bugün ne yedim.
Almam gereken günlük kalori miktarını 671 olarak belirledim. (Normalden biraz daha az belirledim özellikle)
31-Aug
Yediklerim-Yiyeceklerim
1 domates , 30 kalori
1 salatalık , 11 kalori
1 yeşil biber, 15 kalori
1kk B. Peynir, 52 kalori
1 ekmek, 60 kalori
1 çay kaşığı reçel, 55 kalori
şeftali, 60 kalori
Jimnastik, -160 kalori
şeftali , 60 kalori
Tavuk, 200 kalori
Semizotu , 64 kalori
kepekli ekmek, 60 kalori
Toplam
507
kalan
164
Şu ana kadar herşeyi yedim. Sadece bir adet şeftalim kaldı. Onu da yedikten sonra bugünü sağ salim ve rejimimin birinci günü olarak başarılı bir şekilde bitirmiş olacağım. Saat 22:30 biraz sonra şeftalimi de yerim, ona göre hareket ederim. Hesabım günde 671 kaloriden fazla almamak.
Bakalım kilom 62. Gün be gün size kilom hakkında (Çok da ilgi göstereceğinizden eminim...)bilgi vereceğim.
Bugünlük hoşçakalın.
31 Temmuz 2007 Salı
Birinci Gün - Yeni başlangıçlar
Bugün bloglarımın arasına bir yensini ekledim. Püfür püfür esen bir Ağustos rüzgarında balkonda ayaklarımı uzatmış, önümde bilgisayarım 365 gün, sürecek ve nice 365 günler sürmesini umut ettiğim günlüğümü yazmaya başladım. Bu sabah her zamankinden biraz daha sakin bir sabah geçirdik. Her zamankinden diyorum çünkü genellikle buluğ çağına girmiş iki çocuğu olan bir anne olarak günlerimin sakin geçemiyeceğini buluğ çağında çocukları olan anneler bilirler. Hiç yoktan bir sebep kibritin çakılmasına ve bir anda ortalığın alev alev olmasına yeter de artar bile.
Neyse ki bugün öyle günlerden birisi değildi. Sabah kahvaltıızı yaptıktan sonra izinli olduğum günün ikinci gününü sürmeye ve izinde planladığım gibi çalışmaya başladım.
Biraz kafa karıştırıcı değil mi? Hem izindeyim ve de hem çalışmaktan bahsediyorum. Açıklıyacağım. 20 yıldır hayatımın adeta bir parçası olan ve para kazandığım işimden izin aldım. Bu izin zamanlarımda da şu anda yaptığım gibi (bu arada kızımın dün aldığı kolyesini takmak için iki dakika ara vermek zorunda kaldım) bloglarımla ilgilenmek istiyorum.
Bugün sakin bir gündü dedim ya, aslında ne kadar sakin bir gün olduğu konusunda şüphem var. Çünkü sevgili eşim arabayı tamire bırakmak üzere gittiği tamirci den arabayı veremeden geldi. Bu arada kızın okula kaydı ve kiracımıza uğramış. Ancak birşey var ki suratı bir karış. Neden olduğunu anlayamadım. Anlayacağım inşallah. Hala suratı bir karış oturuyor, anlayana aşkolsun...
Ha bu arada F.hanımı da unutmamak lazım, F.hanımın şimdi sen bana daha fazla para verecekmisin vermeyecek isin muhabbetini. F.hanım benim evde çalışan bayan. Verdiğim parayı az buluyor. Eh o da haklı, çocuklarını okutmak için belirli miktarda paraya ihtiyacı var. Ama benim de verebileceğim miktar belli, ne yapabilirim ki? Bir yolunu bulacağız diyorum ama anlatamıyorum. Bakalım, önümüzdeki günler ne gösterecek? Eğer planladığım işler olursa ve ekstra kazanmayı düşündüğüm paraları kazanırsak, seve seve ona daha fazla vermeye razı olacağım. Bunu çocuklar için istiyorum, onun çocukları için.
Bugün bir başka konuya da aslında canım sıkıldı. Kızkardeşim. Kocası ile kavga etmiş ve 10 gündür barışmamışlar. Kızcağız sıkıntıya girmiş. Aldırma dedim ama onun ne kadar aldırdığını görünce de kayıtsız kalamadım telefonda. Bu iş böyledir, anlayamadın mı 15 yıldır. Nasılsa barışırsınız dedim demesine de yinede kardeş işte insan sesinin tonunu bile kötü bulunca canı sıkılıyor.
Bugün biraz özet şeklinde oldu sanki yazdıklarım. Bunun farkındayım, ancak gün geçtikçe belki de o günün özetini yazdıktan sonra yaşadığım bir konuyu detaylandırırım. Bugünlük hoşçakalın.
Neyse ki bugün öyle günlerden birisi değildi. Sabah kahvaltıızı yaptıktan sonra izinli olduğum günün ikinci gününü sürmeye ve izinde planladığım gibi çalışmaya başladım.
Biraz kafa karıştırıcı değil mi? Hem izindeyim ve de hem çalışmaktan bahsediyorum. Açıklıyacağım. 20 yıldır hayatımın adeta bir parçası olan ve para kazandığım işimden izin aldım. Bu izin zamanlarımda da şu anda yaptığım gibi (bu arada kızımın dün aldığı kolyesini takmak için iki dakika ara vermek zorunda kaldım) bloglarımla ilgilenmek istiyorum.
Bugün sakin bir gündü dedim ya, aslında ne kadar sakin bir gün olduğu konusunda şüphem var. Çünkü sevgili eşim arabayı tamire bırakmak üzere gittiği tamirci den arabayı veremeden geldi. Bu arada kızın okula kaydı ve kiracımıza uğramış. Ancak birşey var ki suratı bir karış. Neden olduğunu anlayamadım. Anlayacağım inşallah. Hala suratı bir karış oturuyor, anlayana aşkolsun...
Ha bu arada F.hanımı da unutmamak lazım, F.hanımın şimdi sen bana daha fazla para verecekmisin vermeyecek isin muhabbetini. F.hanım benim evde çalışan bayan. Verdiğim parayı az buluyor. Eh o da haklı, çocuklarını okutmak için belirli miktarda paraya ihtiyacı var. Ama benim de verebileceğim miktar belli, ne yapabilirim ki? Bir yolunu bulacağız diyorum ama anlatamıyorum. Bakalım, önümüzdeki günler ne gösterecek? Eğer planladığım işler olursa ve ekstra kazanmayı düşündüğüm paraları kazanırsak, seve seve ona daha fazla vermeye razı olacağım. Bunu çocuklar için istiyorum, onun çocukları için.
Bugün bir başka konuya da aslında canım sıkıldı. Kızkardeşim. Kocası ile kavga etmiş ve 10 gündür barışmamışlar. Kızcağız sıkıntıya girmiş. Aldırma dedim ama onun ne kadar aldırdığını görünce de kayıtsız kalamadım telefonda. Bu iş böyledir, anlayamadın mı 15 yıldır. Nasılsa barışırsınız dedim demesine de yinede kardeş işte insan sesinin tonunu bile kötü bulunca canı sıkılıyor.
Bugün biraz özet şeklinde oldu sanki yazdıklarım. Bunun farkındayım, ancak gün geçtikçe belki de o günün özetini yazdıktan sonra yaşadığım bir konuyu detaylandırırım. Bugünlük hoşçakalın.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)